پرسمان3 | ||
|
ديدار حضرت مهدي (ع) با عنوان غير واقعي ايشان، به طوري كه كاملاً براي ديدار كننده، ناشناس باشند. اينگونه ديدار، و به فراواني به طور دايم، براي كساني كه در محل زندگي ايشان سكونت دارند، و يا افرادي كه با ايشان سكونت دارند، و يا افرادي كه با ايشان برخورد مينمايند - در هر نقطهاي كه باشد - روي ميدهد. 2- ديدار با آن حضرت در عنوان حقيقي ايشان، بدون اينكه اين امر را ملاقات كننده - مگر پس از پايان گرفتن ديدار - متوجّه باشد. اين همان حالتي است كه اكثر ديدارهاي نقل شده را شامل ميشود 3- ديدار با آن حضرت با عنوان حقيقي ايشان، در حالي كه ديدار كننده نيز در اثناي ملاقات متوجّه اين امر باشد. اينگونه ديدار در اخبار مشاهده و ديدار بسيار كم نقل شده است، زيرا غالباً مخالف مصلحت ميباشد و با غيبت تامّه و كامل حضرت مهدي (ع) منافات دارد. اما در رابطه با كيفيّت رويارويي با آن حضرت، كافي است آن جناب با فرد مورد نظر، مانند ساير انسانها روبهرو شود ومنظور خود را از ديدار برآورده سازد و شخصيت حقيقي خود را به او - اگرچه بهگونهاي كه پس از اتمام رويارويي متوجّه شود - بشناسد بلكه آن حضرت، به طور عادي، پس از پايان ديدار، ملاقات كننده را ترك ميكند. البته، در صورتي كه هنگام ملاقات، امام (ع) به گونهاي در تنگنا قرار گيرد كه بيم از ميان رفتن و انتفاي غيبت عامّه ايشان برود، چارهاي از پنهان شدن به طريق اعجاز نيست. و اين معجزه در اين شرايط با قانون معجزات مطابقت دارد، زيرا برقراري غيبت ايشان براي تحقق روز موعود لازم است. راجع به اينكه: آيا در غيبت كبري ممكن است كسي خدمت آن حضرت مشرّف شود؟ بايد گفت: آري، و اينكه در بعضي روايات گفته شده كه مدعيان ديدن حضرت را تكذيب كنيد؛ منظور كساني هستند كه ادعاي ديدن آن امام و نيابت دارند. باري، هر شيعه پاك سرشتي ميتواند آن حضرت را ملاقات كند، ولي بايد توفيق رفيقش شود، از گناهان و موارد شبهه و مشكوك پرهيز كرده و درون خويش را از خفّاشها پاك كند، و از طرفي، به ايمان و يقين و صفات پسنديده، انجام واجبات و مستحبّات و ذكر حق تعالي جان خود را آراسته كرده، در رفع نيازمنديهاي مردم و اصلاح جامعه كوشا باشد تا نور ولايت او در دل، و جمال او در چشمانش تابيدن گيرد منبع:موسسه تحقيقاتي ولي عصر نظرات شما عزیزان: موضوعات مرتبط: برچسبها: |
|